Porcellio dilatatus

Nederlandse naam: Brede pissebed

Beschrijving:

Zoals de naam doet vermoeden, is deze pissebed breder van vorm in vergelijking met andere Porcellio-soorten. Het telson is afgerond wat een goed kenmerk is om de soort te onderscheiden van ander Porcellio-soorten. De soort heeft een mat uitzicht en een licht bruinig grijze kleur met een weinig uitgesproken vlekkenpatroon en een typische ‘weerschijn’. De epimeren zijn lichter gekleurd. De antenneflagel telt twee leedjes waarvan het eerste niet veel langer is dan het tweede. De frontale lob van de kop is afgerond driehoekig en minder puntig dan bij Ruwe pissebed. De soort heeft twee paar pleopodale longen. Bij microscopisch onderzoek is het eerste pleopodenpaar van het mannetje kenmerkend. 11 – 14 mm.

Habitat:

Brede pissebed is een warmteminnende soort die enkel nabij bebouwde omgeving voorkomt. Typisch habitat voor Brede pissebed zijn oude of vervallen boerderijen waar veel rommel ligt. Daarnaast zijn er ook enkele recente waarnemingen van Brede pissebed in stedelijke omgevingen nabij woonsten. In de vrije natuur is de soort in België voorlopig niet gevonden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland waar de soort ook op kalkgraslanden voorkomt. Het best te vinden door vochtig hooi in vervallen stalletjes om te draaien of bakstenen van verlaten boerderijen om te draaien. De Brede pissebed lijkt de afgelopen decennia sterk achteruit gegaan te zijn door het verdwijnen van “vuile” kleinschalige landbouwbedrijfjes. Ze ondergaat waarschijnlijk hetzelfde lot als Gladde pissebed.

Verspreiding in België:

Zeldzaam doorheen het hele land.

EN

Rare across the country. Exclusively found under anthropogenic circumstances and associated with old and small-scale farm buildings where it can be found under wet hay and old bricks. Probably declining across the country due to the disappearance of its habitat.

FR

Rare dans tout le pays. Exclusivement en milieu anthropique: associé aux bâtiments d’anciennes petites fermes où on le trouve sous le foin humide et les vieilles briques. Déclin probable à travers tout le pays en raison de la disparition de son habitat.

Verspreiding in buurlanden:

Een Zuid-Europese soort die in verschillende delen van de wereld door de mens geïntroduceerd is.

Literatuur:

Vandel (1960, 1962), Gruner (1966), Hopkin (1991), Berg & Wijnhoven (1997).